วิธีการเลือกไดย์ที่เหมาะสมของเครื่องดัดเบรกแบบกด

แม่พิมพ์กดเบรก/ดายแบ่งออกเป็นแม่พิมพ์บนและล่าง ซึ่งใช้สำหรับการขึ้นรูปและแยกแม่พิมพ์ปั๊มโลหะแผ่น แม่พิมพ์สำหรับขึ้นรูปมีช่องและแม่พิมพ์สำหรับแยกมีคมตัด การเจาะ/ดายของเครื่องกดเบรกมีอิทธิพลอย่างมากต่อความแม่นยำของชิ้นงาน ในกระบวนการดัด แม่พิมพ์คือสิ่งที่สัมผัสกับชิ้นงาน

ดายกดเบรกของเครื่องดัด/เบรกกดเป็นรูปตัว L รูปตัว R รูปตัวยู รูปตัว Z เป็นต้น แม่พิมพ์ส่วนบนส่วนใหญ่เป็น 90 องศา 88 องศา 45 องศา 30 องศา 20 องศา 15 องศา ฯลฯ มุม แม่พิมพ์ด้านล่างมีร่องคู่ 4 ~ 18V และร่องเดียวที่มีความกว้างของร่องต่างกัน เช่นเดียวกับแม่พิมพ์ล่าง R แม่พิมพ์ล่างมุมแหลม แม่พิมพ์แบน ฯลฯ

ความแม่นยำสูงพิเศษ

เป็นสิ่งสำคัญมากสำหรับความแม่นยำของแม่พิมพ์ที่จะส่งผลอย่างมากต่อความแม่นยำของชิ้นงานในระหว่างกระบวนการดัด ต้องตรวจสอบการสึกหรอของแม่พิมพ์ก่อนใช้งาน วิธีการตรวจสอบคือ วัดความยาวจากปลายด้านหน้าของแม่พิมพ์บนถึงไหล่ และความยาวระหว่างบ่าของแม่พิมพ์ล่าง สำหรับแม่พิมพ์ทั่วไป ส่วนเบี่ยงเบนต่อเมตรควรอยู่ที่ประมาณ ±0.0083 มม. และส่วนเบี่ยงเบนความยาวรวมไม่ควรมากกว่า ±0.127 มม. สำหรับแม่พิมพ์เจียรที่มีความแม่นยำ ความแม่นยำต่อเมตรควรเป็น ±0.0033 มม. และความแม่นยำรวมไม่ควรมากกว่า ±0.0508 มม. โดยทั่วไปแนะนำให้ใช้แม่พิมพ์การเจียรละเอียดสำหรับเครื่องดัดแบบไฟฟ้า-ไฮดรอลิกหรือเครื่องดัดงอแบบทอร์ชัน และใช้แม่พิมพ์แบบธรรมดาสำหรับเครื่องดัดด้วยมือ

ส่วนเครื่องมือของเครื่องกดเบรก CNC ดังต่อไปนี้:

ติดตั้งถาวรอัตโนมัติ

ดายบนจะถูกติดตั้งเมื่อตัวเลื่อนเลื่อนขึ้นไปยังจุดศูนย์กลางตายบน และระบบจับยึดแม่พิมพ์สามารถเก็บแม่พิมพ์หลายตัวไว้กับที่จนกว่าจะใช้แรงดันในการจับยึด

ระบบหนีบไฮดรอลิก

ระบบจับยึดแบบไฮดรอลิกเป็นวิธีที่มีประสิทธิภาพสูงสุดในการจับยึด เครื่องจักรทั้งเก่าและใหม่สามารถใช้ระบบจับยึดนี้ ประหยัดเวลาและค่าใช้จ่าย หากพื้นผิวรับน้ำหนักของเครื่องดัดแบบเก่าเสียหาย ระบบจับยึดแบบไฮดรอลิกจะเป็นตัวเลือกที่ดีที่สุดในการแก้ไขความเสียหาย ในขณะเดียวกันก็ช่วยเพิ่มประสิทธิภาพในการหนีบและการติดตั้งด้วย

บีบเข้าที่โดยอัตโนมัติ

เมื่อใช้แรงกดจับ ดายตัวบนจะถูกดึงขึ้นและบีบเข้าที่โดยอัตโนมัติ ช่วยลดความจำเป็นในการกดแม่พิมพ์บนลงด้านล่างของแม่พิมพ์ในระหว่างกระบวนการดัด

ทางเลือกของหมัด/ตาย

ขั้นแรก กำหนดความหนาของแผ่นที่จะงอ ตัวอย่างเช่น คุณต้องการดัดแผ่นหนา 0.75 มม. ถึง 6.30 มม. จากนั้นคูณความหนาของแผ่นที่บางที่สุดด้วย 8 เพื่อประมาณขนาด V-die ขั้นต่ำที่ต้องการ ในตัวอย่างนี้ เพลท 0.75 มม. เป็นแม่พิมพ์ขั้นต่ำที่ต้องการ ดังนั้น 0.75×8=6 ประการที่สาม คูณความหนาของแผ่นที่หนาที่สุดด้วย 8 เพื่อประมาณขนาดแม่พิมพ์รูปตัววีสูงสุดที่ต้องการ

หลัก8เท่า

กล่าวคือ การเปิดแม่พิมพ์รูปตัววีควรมีความหนา 8 เท่าของแผ่น คูณความหนาของแผ่นด้วย 8 เพื่อเลือกแบบพิมพ์ที่ใกล้ที่สุด ตัวอย่างเช่น แผ่นหนา 1.5 มม. ต้องใช้แม่พิมพ์ 12 มม. (1.5×8=12 มม.) ถ้าเป็นเพลท 3.0 มม. ต้องใช้แม่พิมพ์ 24.0 มม. (3.0×8=24.0). อัตราส่วนนี้สามารถให้ทางเลือกมุมที่ดีที่สุด ซึ่งเป็นเหตุผลที่หลายคนเรียกมันว่า "ทางเลือกที่ดีที่สุด" แผนภูมิการดัดที่เผยแพร่ส่วนใหญ่มีศูนย์กลางอยู่ที่สูตรนี้เช่นกัน

กฎการเลือกรุ่น

กฎการเลือกดัดชิ้นงานรูปตัว L คือไม่มีกฎเกณฑ์ใด ๆ สามารถใช้ไดอะบนได้เกือบทุกแบบ ดังนั้นเมื่อเลือกแม่พิมพ์บนสำหรับกลุ่มชิ้นงาน ชิ้นงานรูปตัว L ถือได้ว่าเป็นชิ้นงานที่คงทน เพราะแม่พิมพ์บนแทบทุกชนิดสามารถโค้งงอได้ เมื่อดัดชิ้นงานรูปตัว L เหล่านี้ ขอแนะนำให้ใช้แม่พิมพ์บนที่สามารถดัดชิ้นงานอื่นได้เช่นกัน เมื่อซื้อแม่พิมพ์ยิ่งน้อยยิ่งดี ซึ่งไม่เพียงแต่จะลดต้นทุนของแม่พิมพ์เท่านั้น แต่ยังช่วยลดจำนวนรูปร่างของแม่พิมพ์ที่ต้องการและเพื่อลดเวลาในการติดตั้งอีกด้วย

เมื่อส่วนบนของชิ้นงานยาวกว่าส่วนล่าง จำเป็นต้องใช้ดายคอห่าน เมื่อส่วนบนของชิ้นงานสั้นกว่าส่วนล่าง แม่พิมพ์บนใดๆ ก็ใช้ได้ เมื่อส่วนบนและส่วนล่างของชิ้นงานมีความยาวเท่ากัน ต้องใช้ดายบนที่มีมุมแหลม โดยสรุป กฎการเลือกแม่พิมพ์ส่วนบนขึ้นอยู่กับการรบกวนของชิ้นงานเป็นหลัก ซึ่งเป็นที่ที่ซอฟต์แวร์จำลองการดัดงอสามารถมีบทบาทสำคัญได้ หากระบบที่ใช้แล้วไม่สามารถจำลองสถานการณ์การดัดงอได้ คุณสามารถใช้ภาพวาดที่มีพื้นหลังกริดเพื่อตรวจสอบการรบกวนของชิ้นงานแม่พิมพ์ด้านบนด้วยตนเอง ดังแสดงในรูปด้านล่าง

ไม่มีแม่พิมพ์เยื้อง

แม่พิมพ์เครื่องดัดรูปตัววีทั่วไปเกือบทั้งหมดจะทิ้งรอยไว้บนชิ้นงาน เนื่องจากโลหะถูกกดเข้าไปในแม่พิมพ์ระหว่างการดัด ในกรณีส่วนใหญ่ เครื่องหมายมีขนาดเล็กหรือยอมรับได้ การเพิ่มรัศมีสามารถลดรอยได้ แต่บางครั้งแม้แต่รอยที่เล็กที่สุดก็ไม่สามารถยอมรับได้ เช่น แผ่นที่ทาสีหรือขัดมันก่อนดัด สามารถใช้เม็ดมีดไนลอนเพื่อขจัดการเยื้องดังแสดงในรูปด้านล่าง การโค้งงอที่ปราศจากการเยื้องถือเป็นสิ่งสำคัญอย่างยิ่งสำหรับเครื่องบินที่ผลิตขึ้นหรือชิ้นส่วนอวกาศ เนื่องจากเป็นการยากสำหรับผู้ตรวจสอบที่จะตรวจสอบชิ้นส่วนด้วยตาเปล่าและแยกแยะรอยขีดข่วนและรอยแตก